AYŞE, SANA!

Saklıyor içinde yüzen hayali
Ne zaman gözlerin yaşlansa, Ayşe!
Diyemem boynuna olsun vebali
Sevdiğin o güzel çobansa, Ayşe!

Gönlünü yorarak bütün bütüne
Benzedin sararmış yaban gülüne.
Güvenme sana ant içtiği güne,
Ya bütün sözleri yalansa, Ayşe?

Canına karışmak istiyor canı
Kim görse bu güneş başlı çobanı.
Gün yüzlü Zeynep’in çekildi kanı,
Gözyaşı döküyor Kezban’sa, Ayşe!

Çobanın bir kızıl yele saçları,
Ateştir, alınmaz ele saçları,
Ah hele saçları, hele saçları...
Yakar parmağına dolansa, Ayşe!

Ayşe, kaç çobandan, tehlikelidir,
Kendine ateşe atan delidir.
Kuşlara emniyet etmemelidir.
Buluştuğumuz yer ormansa, Ayşe!

O ne, birdenbire karşımda soldun
Bir anda boşaldın bir anda doldun?
Yoksa, dün çocukken, ana mı oldun?
Yanarım kederin bundansa, Ayşe!