21 Nisan 2007 Cumartesi

VAZGEÇTİM SENDEN...


Vazgeçilmez sanıyordum, aşkı bir kenara fırlatıp hayata gözümü açamayacağımı sanıyordum bundan sonrası için

Alma ağzına ismimi artık neye yarar? Göz yaşı döktüğüm onca zamanı silebilir mi hafızamdan? Zihnimin artık durduğunu zannediyorum, sanmıyordum ki bundan sonra eskisi gibi gözlerimin içinin gülebileceğini Günlerim hep hayatın bana yanlışını düşünmekle geçiyordu artık, hüzünle kapatıyordum gözlerimi geceleri Elimde olmadığına inanıyordum, artık yeniden hayata güleyim, yeniden seveyim, yeniden mutlu olayım.. Hepsinin hayalerim kadar uzak olabileceğine inanmıştım Çocukluğumda kalan saflığımı, masumluğu geri istiyordum belki de hayattan Terk etmene belki de sevinmiştim aslında, ben sensiz de seninle yaşayabiliyordum çünkü; İzah etmene gerek yoktu artık bundan sonraki yaşamını Mahvettin, parçaladın umutlarımı, hayallerimi, her şeyimi Seni düşündükçe zamansız yağmurlar yağıyordu gözlerimden son dakikaya kadar En azından senin boşluğunu gözyaşlarımla dolduruyordum, senleyken de gülmüyordum ki zaten Nasıl bunca zamanımı boşa harcamışım diye dalıp gidiyordu gözlerim dolu dolu Dünde bırakmıştım artık sana olan sevgimi, bir daha geri gelmesinin mümkün olmaması içinEzilmiş, kırılmış, paramparça kalbimle de gülebiliyorum hayata, herşeye ramen nefes alabiliyorum çünkü.


Neye yarar ki artık? ben senden vazgeçtim sevgilim... hem de bir daha asla dönmeyeceğime and içerek "Sensiz ölürüm"diyordum hep. Ama ölünmüyormuş. Herşeye ramen insan kendini ayakta tutabiliyormuş sevdikleri sayesinde...
Artık kalmadı sana olan sevgimden bir parça bile...Çünkü senden vazgectim sevgilim... hemde bir daha asla dönmeyeceğime and içerek...