7 Nisan 2007 Cumartesi

Bugun o kadar ihtiyacim var ki sana...


Bugun o kadar ihtiyacim var ki sana;

Gunesin yalnizligi isitmadigini anladim.

Artik biliyorum

alnimi open gecenin korkularimi sarmadigini.

Sarkilarin “aglamak istedigim anlar”in disinda,

anlami olmadigini ogrendim.

Ve kime derdimi anlatsam;

-aman takma, gecer demesinden yoruldum

Gun uykusunda laleler gibi dingin

Kollarinin altinda kalmaliyim simdi

Buzul kelepce bileklerimde

Aklimda kemirgen su anilar

Gunahlardan bir leke daha tenimde

Gozlerimden koyu yarinlar Er kisi niyetineymis de ask

Her kisiyeymis mavi boncuklar

Bugun o kadar ihtiyacim var ki sana;

Kimsenin sen gibi bakmadigini anladim

Artik biliyorum adimi soyleyenlerin

Sevdali cagirmadigini.

Siirlerin “can yanmalarim” disinda

Yazilmadigini ogrendim.

Ve kime aski sorsam

Bulmadigi bir seyi tarifinden yoruldum.

Gun kuytusunda ruzgar gibi dingin

Ellerin saclarimda olmali simdi

Cozul diyor icimdeki yabanci

Aklimda tutsak sevisler

Sevaplardan iz yok tenimde

Gozlerinden uzak yarinlar

Er kisi niyetineymis de gun

Her kisiyeymis yildizlar

Bugun o kadar ihtiyacim var ki sana;

Korkulari kovalayan sesini ozledim

Kabuslari dagitan gulusunu

Dizlerine basimi koydugum anlar gibi

Mendilimde kelimeler var

Cocukluguma dair

Hic biri sen gibi guzel degil

Hic biri sen gibi kalmamis baba

Bugun o kadar ihtiyacim var ki sana.


Arzu Altincicek